Inhoud van het laatste nummer, nr.3-2022
Poëzie
Beesel
Bij het bos wordt mijn groot en diep
Geluksmoment, deskundig cynisch
weggelachen door de groene specht.
Twee keer zelfs…
Het klein geaderd witje is getuige
Maar in de kwajongensachtig
omhoog geklommen bloeiende klimop blijft
één lange, gezamenlijke bijenzoem aanhouden.
Die klatert mijn gevouwen gemoed wijd open.
We leven, lachen, zijn één moment
intens gelukkig.
Diep.
Tekst en foto Ger Eikholt, Mook
De ‘schuur’ in het Openlucht Museum “de Locht” in Melderslo in 2018. Duidelijk zichtbaar is de draagconstructie en de wand van fitselwerk, dan nog zonder leem.
Wilde flora-een belicht Dingetje
Over hardhout en fitselwerk
Jan van Dingenen, Liempde.
Hakhout is een oude methode om gebruik te maken van het hout van een boom. Hierbij gebruikt
men een groot deel van het aanwezige hout zonder de boom te doden. Als de boom een bepaalde
dikte heeft, bijv. 10 cm diameter, wordt deze net boven de grond gekapt. De stronk en de wortel
blijven dus in de grond. Bij de meeste loofbomen loopt de stronk dan weer uit, vormt een of meer
stammetjes en groeit verder. Na een aantal jaren kunnen er dan weer een of meer stammetjes
zijn van 10 cm dik die geoogst kunnen worden enz. Vroeger was de eik een bekende leverancier
van hakhout, tegenwoordig is waarschijnlijk de wilg de enige die nog wel eens wat takken voor
vlechtwerk op deze manier kwijtraakt.
Es de aert koas kalle
Het verdwenen klooster van Aldeneik in Maaseik (B)
Hary van Aken, Klimmen
Klooster Aldeneik tussen 700 en 1600.
Het “nieuwe“ archeologische en historische onderzoek betreffende het verdwenen klooster
van Aldeneik, komt globaal overeen met hetgeen reeds bekend was. Daarnaast ga ik dieper in
op de kerstening van heilige eiken en bronnen, hetgeen niet aan de orde komt in het historische
jaarboek.
De Sint Annakerk van Aldeneik.
Natuurgebieden in onze omgeving (78)
De Alendorfer Kalktriften
Olaf Op den Kamp, Morsbach
Ten zuidwesten van Blankenheim liggen rondom het dorpje Alendorf enkele fraaie
kalkgraslanden. Door hun uitgestrektheid en grote biodiversiteit behoren ze tot de belangrijkste
kalkgraslandcomplexen van Noordrijn-Westfalen. De voornaamste kalkgraslanden liggen op de
Kalvarienberg (524 m), de Hammersberg (524 m) en de Eierberg (548 m). De jeneverbeshellingen
rondom Alendorf zijn sinds 1953 onder de naam “Naturschutzgebiet Alendorfer Kalktriften”
beschermd. De vegetatie bestaat uit kalkgraslanden waarin grote aantallen Jeneverbessen
(Juniperus communis) groeien. Dit gebied laat nog zien hoe het oude, door de eeuwenlange
schapenbegrazing gevormde, cultuurlandschap er uit zag en kent een zeer rijke flora en fauna.
De bloemen van Vliegenorchis lijken op insecten
Mysterieuze vogelreizen
Vogeltrek deel 3
Paul Spreuwenberg, Schaesberg
Waar blijven onze vogels? Ondanks de waarnemingen van Frederik II werd er veel vergeten. In
1555 publiceerde Olaus Magnus zijn boek “Geschiedenis van de noordelijke volkeren”, waarin hij
beweerde, dat zwaluwen op de bodem van meertjes overwinterden.
Gierzwaluw met geolocator (Åkeson & Bianco 2021)
Begin van het Planetenpad
Voetspoor 329
Afwisselende wandeling vanuit Zutendaal naar het Domein Kattevennen
Harry Boelen, Maastricht
Deze afwisselende wandeling voert u door een deel van het Nationaal Park Hoge Kempen naar het
Domein Kattevennen. Vanaf de prachtige Lourdesgrot in Zutendaal wandelen we eerst langs een aantal
voormalige grindgaten die thans ingericht zijn als recreatie- en natuurgebied. Via uitgestrekte
dennenbossen bereiken we Domein Kattevennen met bezoekerscentrum, waar we kennis kunnen
maken met de vele binnen- en buitenactiviteiten, die hier worden aangeboden. (zeker de moeite waard
om hier een langer verblijf in te lassen)We vervolgen onze weg over het planetenpad om via een
verassende route terug te keren op ons beginpunt.
De wandeling heeft een lengte van ca. 15 kilometer maar kan ingekort worden tot kortere wandelingen
van ca. 10- of ca. 6 kilometer. De wandeling van ca. 6 kilometer komt niet in Domein Kattevennen.Deze ca. 8 kilometer verrassende wandeling, welke is in te korten tot een wandeling van ca. 6 kilometer,
voert ons over bos- en veldwegen naar het interessante kasteel Meerssenhoven. Een mooi pad langs de
Geul brengt ons in de buurtschap Weert en via de boomgaarden en het prachtige park van Buitenplaats
Vaeshartelt keren we terug op onze startplek. Na een natte periode kan het plaatselijk modderig zijn.
Korte Tour 209
Wandeling tussen Buitenplaats, kasteel Vaeshartelt en kasteel Meerssenhoven
Harry Boelen, Maastricht
Deze ca. 8 kilometer verrassende wandeling, welke is in te korten tot een wandeling van ca. 6 kilometer,
voert ons over bos- en veldwegen naar het interessante kasteel Meerssenhoven. Een mooi pad langs de
Geul brengt ons in de buurtschap Weert en via de boomgaarden en het prachtige park van Buitenplaats
Vaeshartelt keren we terug op onze startplek. Na een natte periode kan het plaatselijk modderig zijn.
Kasteel Vaeshartelt
Natuurbeheer met viervoeters
Grote grazers
Herman Langen, Eygelshoven
Bij het beheren van landschappen zetten natuurinstanties vaak grote grazers in. Runderen en paarden
houden het gebied open door het eten van grassen en struiken. Vaak woelen ze door hun gedrag grond om.
Stieren willen hun rivalen imponeren door, al briesend en snuivend, met hun hoeven zoveel mogelijk stof te
doen opwaaien. En nog veel meer als ze met elkaar echt de strijd aangaan. Een gevecht tussen hengsten zal
ook wel menige kluit door de lucht doen vliegen.I
Vechtende Konikhengsten
Kasteel Neubourg in 2011 (foto Piet Schuttelaar)
Cultuurhistorie
Parken en tuinen met een cultuurhistorische betekenis (3)
Lou Heynens, Valkenburg aan de Geul
Deze vervolgbijdrage is geheel gewijd aan Kasteel Neuborg in Gulpen. Een eerbetoon aan dit
monument met allure, dat veel verder draagt dan de buitenkant van het complex mogelijk doet
vermoeden. Helaas verbiedt de nieuwe eigenaar bezoek aan de tuin.
Pater Munsters heeft veel betekend voor het cultuurhistorisch erfgoed van Stein. ( foto Piet Schuttelaar)
Menselijke geschiedenis
Prehistorie III B – de eerste boeren – de stenen van Stein
Lei Amkreutz, Sint Geertruid
In de vorige aflevering in editie 1 – 2022 hebben we gezien dat omstreeks 4.900 v.Chr.de boeren van de
Bandkeramiek plotseling verdwenen. Het lijkt alsof het zuiden van Limburg voor lange tijd ontvolkt is
geweest. Van de opvolgers van de Bandkeramiek, de Rössencultuur (4.500-4.200 v. Chr.) vinden we in
Limburg nauwelijks iets terug, terwijl in het aangrenzende deel van Duitsland sprake lijkt te zijn geweest
van een aanhoudende bewoning. De naam Rössen is ontleend aan een plaatsje bij Merseburg aan de
Saale waar in 1862 een grafveld van deze cultuur is ontdekt.
NB: er heeft in Prehistorie IIIB op pagina 100 een verwisseling plaatsgevonden met de teksten onder de 3 afbeeldingen.
“Galerij met laag 10” is de tekst voor de linkse afbeelding. “Schematische tekening met schacht” is voor de onderste rechtse afbeelding en “Detail Plattegrond mijntjes” is voor de plattegrond erboven.
IVN Maasduinen en het Natuurpad: volg de das
Iedere wandelaar kan het pad gebruiken voor een korte wandeling van 1,5 km, al of niet gecombineerd met een wandeling via een knooppuntenroute tussen 18 en 81.
De Amfibieën poel kwam na weinig regen droog te staan. IVN-werkgroep Volg de Das, heeft een systeem gemaakt dat, als er ook een kleine bui komt de poel weer gevuld wordt.
Hierdoor zullen de plantjes en beestjes beter gedijen. De poel ligt vlak bij het Kabouter pad, waar een nieuw speelhuis is gebouwd voor de allerkleinsten. Dit pad loopt door een nieuw
aangelegde Pinetum en is mede mogelijk gemaakt door IVN Maasduinen en de Familie Geelen.
Je vindt het natuurpad door vanaf de provinciale weg N271 de afslag “begraafplaats”
te nemen en de Molendijk helemaal uit te rijden. Ga dan linksaf (de Bong). Bij het eerste pad rechts, hoog aan de lantaarnpaal staat al een bordje met “de das”.
Die bordjes kun je dan verder volgen; de das geeft de richting aan.
